सदा माझे डोळा जडो तुझी मूर्ती| राखुमाइच्या पती सोयरिया ||१||
गोड तुझे रूप गोड तुझे नाम| देई मज प्रेम सर्वकाळ ||२||
विठो माउलिये हाची वर देई| संचोरोनी राही हृदयामाजी ||३||
तुका म्हणे काही न मागे आणिक| तुझे पायी सर्व सुख आहे ||४||
तुकाराम महाराजांना सर्व सुख पांडुरंगाच्या पायाशी दिसत आहे. बाकी त्यांना कुठेही सुख दिसत नाही. म्हणूनच ते पांडुरंगाला आळवतात कि निरंतर (कायमच) माझ्या हृदयात प्रवेश करून राहा. तुकाराम महाराजांना इतर कुठल्याही मायावी गोष्टींपेक्षा पांडुरंगाची भक्ती निस्सीम वाटते. त्याच्या नामातच गोडवा वाटतो. म्हणूनच त्यांना पांडुरंगाचे नाव व रूप गोड (चांगले) वाटते. त्याच्या वरील भक्तीमुळेच रखुमाईच्या वराला (पांडुरंगाला) तुकाराम महाराज सांगतात कि सदासर्वकाळ माझे डोळे तुझ्याठिकाणी लागून राहावेत तसेच सर्वकाळ तुझ्याविषयी माझ्या मनात प्रेम असू दे.
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा